At tinawag siyang Pablong Propitaryo
Kaiga-igaya ang buhay sa mundo
Alkaldeng ni minsan ay hindi natalo
Nuno siya ng yaman, isang pulitiko

Dagsa ang tauhan na tapat sa kanya
Maraming alalay saan man pumunta
Daming pag-aari at walang kapara
Bukid, palaisdaan na ekta-ektarya

Ungkatin ang kanyang nagawa sa bayan
Limos sa dukha't abuloy sa patay
Tulay, irigasyon, mga pamilihan
Ay nangapatayo sa kanyang pangalan

Balana'y humanga't sa kanya'y pumuri
May nangingimbulo't pumipintakasi
Ngunit propitaryo'y biglang nangunsumi
Sa 'di karaniwa't biglang pangyayari

Bantay palaisdaa't kasama sa bukid
Humugos sa kanyang palasyong matarik
“Amo po'y pagbigyan yaring ihihibik
Taasan po'ng parte naming maliliit”

Tenga ni Pablo'y dagling nakulili
Nanlisik ang mata, nanduro ang daliri
“Bakit umaangal sa inyong kahati
Sa batas ko'y sino ang makababali”

Pablo, mag-isip-isip ka, Pablo
Ang iyong mga atraso
Babalik at babalik sa 'yo
(Pablo, mag-isip-isip ka, Pablo
Ang iyong pang-aabuso
Babalik at babalik)
Babalik at babalik
Babalik at babalik sa 'yo

Umuwing tigagal ang mga tauhan
Sa sagot ng among hindi inaasahan
“Sumpa ng tadhana, abang kapalaran
Nating mahihirap ay nilalabusaw”

Hanggang minsa'y parang apoy na kumalat
Balitang Pablo'y binaril at sukat
Tingga ay naglagos sa dibdib, sa utak
Sinong walang puso (he-he-he) kaya ang umutas

At ang buong baya'y mangyaring nalagim
Bata't matanda'y panaho'y nanimdim
Nang Pablo'y iburol sambuwang binimbin
Daming nakiramay, daming nakikain

Pablo, mag-isip-isip ka, Pablo
Ang iyong mga atraso
Babalik at babalik sa 'yo
(Pablo, mag-isip-isip ka, Pablo
Ang iyong pang-aabuso
Babalik at babalik)
Babalik at babalik
Babalik at babalik sa 'yo