Hindi man po ninyo maitatanong,
mataas po ang aking pagtingin sa mga taong maka-sining.
Malalim ang aking paggalang sa sining mismo o 'di kaya sa art.
Aking pinanghahawakang ang sining ay isang paraan ng
pagpapahayag ng katotohanan na hindi marahas.
In keeping with the task of peacemaking,
para sa akin, art is truth without violence.
Ngunit may mga bagay na hindi naaantig ng sining.
Ang susunod ko pong aawitin ay nagpapahayag ng isang problema
na sinubukan ng isang nakadama nito na isulat,
kantahin, iguhit at isadula.
Ngunit maging ang ating sining ay parang walang kapangyarihan
sa harap ng kasakiman at kamanhiran ng karimlan ng puso.

Isang araw ako'y nadalaw sa bahay tambakan
Labinlimang mag-anak ang duo'y nagsiksikan
Nagtitiis sa munting barong-barong na sira-sira
Habang doon sa isang mansyon halos walang nakatira

Sa init ng tabla't karton sila doo'y nakakulong
Sa lilim ng yerong kalawang at mga sirang gulong
Pinagtagpi-tagping basurang pinatungan ng bato
Hindi ko maintindihan bakit ang tawag sa ganito ay bahay

Sinulat ko ang nakita ng aking mga mata
Ang kanilang kalagayan ginawan ko ng kanta
Iginuhit at isinalarawan ang naramdaman
At sinangguni ko sa mga taong marami ang alam

Isang bantog na senador ang unang nilapitan ko
At dalubhasang propesor ng malaking kolehiyo
Ang pinagpala sa mundo, ang dyaryo at ang pulpito
Lahat sila'y nagkasundo na ang tawag sa ganito ay bahay

Maghapo't magdamag silang kakayod, kakahig
Pagdaka'y tutukang nakaupo lang sa sahig
Sa papag na gutay-gutay ay pipiliting hihimlay
'Di hamak na mainam pa ang pahingahan ng mga patay

Baka naman isang araw kayo doon ay maligaw
Mahipo n'yo at marinig at maamoy at matanaw
Hindi ako nangungutya, kayo na rin ang magpasiya
Sa palagay ninyo kaya, ito sa mata ng Maylikha ay bahay

Mababasa po natin sa aklat ng Jeremiah, Chapter 6,
"They have healed the brokeness of my people superficially
saying 'peace, peace' when there is no peace."
Sa 'ting wika po ang sariling peace ay "tahan"
kung kaya... kung isasalin natin, ito ay maaring ganito,
"Pinaiikot nila ang ulo ng aking sambayanan at sinasabing,
'mayroon kayong tahanan, mayroon kayong tahanan,'"
o 'di kaya'y "'mayroon kayong bahay, mayroon kayong bahay'
samantalang hindi naman totoo."